Miesiąc: styczeń 2015

To zapewne będzie ostatnia notka aż do końca lutego, czyli baaaaardzo długo. Znaczy…jakieś notki wrzucę, ale będzie to tak jak rok temu – kącik kulturalny. Tym razem będę Wam opowiadał o herbacie. Parę notek jest już przygotowanych, parę jeszcze muszę napisać.

Jak zapewne pamiętacie jedziemy z June do Laosu, ale najpierw zahaczamy o północną część Junnanu i dopiero z niej spokojnie przemieszczamy się na południe. Jak wyjedziemy 20 stycznia tak wrócimy 17-go lutego, ale tylko na jeden dzień, bo już następnego jedziemy do rodziców June z którymi spędzimy pięć dni w czasie Święta Wiosny. Dla mnie będzie to pierwsze Święto Wiosny spędzone w tradycyjny sposób, bo dwa lata temu wróciłem do Polski, a rok temu z June też byliśmy w Junnanie.

No dobra, tyle o planach, a co to się ostatnio wydarzyło?

Udało mi się dzisiaj oddać wszystkie papierki i dostać pieczątkę od dziekana że jestem wolnym człowiekiem. Spodziewałem się większych problemów, ale wystarczyło jedynie oddać dzienniczki i kartki z wynikami by dostać pieczątkę z jednego biura, a potem pójść do dziekana by dostać drugą pieczątkę. Podobno jestem szczęściarzem że udało mi się to zrobić tak szybko. No tak, może i jestem, a może po prostu nikt inny nie wpadł na pomysł czekania pod biurem od ósmej rano?

Oczywiście studenci dalej się upominali o podwyższenie ocen. Jeden przysłał mi zwolnienie z zajęć sprzed 3 tygodni i chciał żeby Mu to usprawiedliwiło cały semestr…Nie mam słów.
Inny mówił że nie przychodził na zajęcia bo nie miał czasu, musiał się zajmować stowarzyszeniem studentów, ale od następnego semestru będzie już na zajęcia chodził.

Nie mam siły do takich ludzi.

Na szczęście są też studenci którzy są fenomenalni i od takiego jednego dostałem dzisiaj smsa. Napisał do mnie żebym się nie denerwował, że to po prostu różnica kulturowa i studenci w Chinach myślą że mnie urobią.
Nie urobią.

W którym występuje drama

Zacznijmy od płaczków.
Znowu kilku studentów nie zaliczyło z powodu nieobecności. I znowu kilku, sami faceci, przyszli żebrać o kolejną szansę, podniesienie oceny, czy w ogóle o cokolwiek. I ponownie mówiłem Im żeby sobie dali spokój bo nie będę sajiao tolerował.

Płaczek#1
– A ile Ty masz lat w ogóle?
– 22.
– 22 lata i przychodzisz żebrać o ocenę? Student trzeciego roku!
– Ale ja byłem na zajęciach…
– Dobra, dawaj numer telefonu, prześlę Ci zdjęcie z dziennika.

Przesłałem i wymiana smsów:
– Byłem na pierwszych zajęciach ale mi nawet obecności nie wpisałeś.
– Bo zaznaczam zadania domowe.
– Ale ja byłem na zajęciach i nawet odpowiedziałem na Twoje pytanie.
– Ale nie było zadania domowego na pierwszych zajęciach.

Płaczek#2

– Ale ja byłem na czterech zajęciach!
– A na ilu miałeś zadanie domowe?
– …
– No, na ilu?
– Na jednych…
– To o czym chcesz dyskutować?

A teraz punkt kulminacyjny.
(Wchodzi wysoki student w okularach)
– Dobry, to są pytania.
– To są odpowiedzi.
– Okej, numer poproszę.
– 35.
– I popatrz, nie chodziłeś na zajęcia, ale tak ładnie zaliczyłeś poprzedni egzamin i ten też bardzo ładnie. Chodziłbyś na zajęcia i wszystko byłoby w porządku.
– No tak.
(student wychodzi)
(mijają zajęcia)
(wchodzi średniego wzrostu Student bez okularów i Studentka)
Studentka: To mój kolega, chciałby się dowiedzieć dlaczego nie zdał.
Bart: A jakiż to jest Jego numer?
Student: 35.
B: Co?
S: 35.
Ska: Mówi że jest bardzo zajęty, bo jest przewodniczącym związku studentów i nie miał czasu przychodzić na zajęcia.
B: To nie ma dla mnie żadnego znaczenia. Uważasz że powinienem traktować GO inaczej bo jest przewodniczącym związku studentów?
Ska: Absolutnie.
B: No widzisz.
S: Tydzień temu nie przyszedłem bo pojechałem do Szanghaju odebrać paszport.
B: Zaaaaraz…Twój numer to 35?
S: Tak.
B: Chcesz mnie oszukać. Przysłałeś tu kolegę który odpowiadał za Ciebie.
(Studentka robi wielkie oczy)
S: Ja nic nie wiedziałam!
(Studentka rozmawia ze Studentem po chińsku, Student spuszcza trochę głowę)
S: Tydzień temu nie przyszedłem, bo pojechałem…
B: Oszukałeś mnie, powinienem pójść z tym do administracji szkoły. Chcesz żebym to zrobił?
S :…
B: Czy mam pójść do Chińskich nauczycieli i powiedzieć co zrobiłeś?
S: Nie…

(kurtyna)

Nie ogarniam jak można wysłać kogoś zupełnie niepodobnego do siebie i jeszcze płakać że coś poszło nie tak. Chłopak powinien się cieszyć że nikomu o tym nie powiem bo nawet Jego pozycja by Go nie ochroniła.

W którym wszyscy przychodzą.

Jednak zanim o dniu dziewiątym, chciałbym napisać coś co mnie strasznie, ale to strasznie rozbawiło wczoraj w English corner, a o czym nie napisałem wczoraj.

– Twój akcent jest trochę inny niż innych nauczycieli.
– No jest, nie da się zaprzeczyć.
– To taka różnica jak między dialektem Henan, a mandaryńskim.
– No niech będzie.
– Bo wiesz, że w każdej prowincji mają inny dialekt, w Henan mówimy inaczej, w Pekinie mówią inaczej, a mandaryński jest jeszcze inny.
– Zasadniczo to za akcent pekiński jest najbliższy standardowemu, może jedynie z tą różnicą, że w nim bardziej akcentują r.
– Nie! Akcent pekiński jest zupełnie inny!
– …No nie. Rząd Chiński wybrał go za standardowy.
(koleżanka tłumaczy po cichu)
– Ach…no tak…masz rację…

Żebym uczył Chińczyków jaki to jest Ich język…

Zresztą we wtorek miałam inną sytuację.
(Wszystko po mandaryńsku)

– BlalalaCO?!
– Nie mów po henansku, bo nie rozumiem!
– Nie mówię po henansku.
– CO powiedziałaś po henansku.

I wszyscy w śmiech.

A dzisiaj wszyscy się pojawili z czego bardzo, ale to bardzo się ucieszyłem, co więcej udało mi się wszystkich przepytać, co cieszy mnie jeszcze bardziej i nastawia mega, ale to mega optymistycznie na jutrzejszą walkę z największą grupą – 37 studentów. Łatwo nie będzie, zwłaszcza że część nie ma prawa zdać, ale może przynajmniej nie będą mi teraz sajiao że Oni się postarają w następnym semestrze.

Ach…dowiedziałem się także że istnieje spora szansa na to że zmienią mi wszystkie grupy, czyli znowu dwa tygodnie witam, nazywam się Bart, pochodzę z Polski, a teraz porozmawiajmy o zasadach…
Zapewne znowu dostanę non-English majors, czyli tych którzy w angielskim się nie specjalizują. Z jednej strony to średnio, bo jednak fajnie byłoby w końcu popatrzeć jaki ten poziom jest naprawdę, a z drugiej…no cóż, przynajmniej pisanie planów zajęć znowu zajmie mi pewnie jeden weekend.

W którym przyszli nieobecni z zeszłego tygodnia.

Piszę to jeszcze przed zajęciami i ciągle zastanawiam się co zrobić. Naprawdę nie chcę tych ludzi oblewać, bo tak skończy się wpisanie Im nieobecności, ale…to nie są dzieci które nie rozumieją konsekwencji tego co robią i nie zdają sobie sprawy z tego że za to co się robi należy wziąć na siebie odpowiedzialność.

Z jednej strony rozumiem doskonale dlaczego nie przyszli, w końcu chcieli być jak najdłużej z rodziną, a przynajmniej jak najdłużej odpocząć, ciężko jest dostać bilety na konkretną godzinę, ale też…umawialiśmy się na konkretny dzień i Oni się z tej umowy nie wywiązali.
Uderza to nie tylko we mnie jako prowadzącego zajęcia, który się do tego egzaminu przygotował i teraz zamiast pytać 23 osób, będzie musiał pytać osób 33, ale przede wszystkim uderza w innych studentów, zarówno tych którzy przyszli, jak i tych którzy przyjdą dzisiaj. Ci którzy nie przyszli dostali dodatkowy tydzień na przygotowanie.

Ja tego nie odpuszczę.

W drodze na zajęcia spotkałem małżeństwo które pracuje w tym koledżu już lat co najmniej sześć i mówię Im o mojej sytuacji, a Oni pozostają tym niewzruszeni, rozumieją że dla studentów ten oral English nie jest aż tak istotny. W końcu próbuję Ich wyczuć mówiąc no przecież Ich nie obleję, a Oni zaczynają się śmiać no jasne że nie.

Wtedy dotarło do mnie że oblewanie Ich nie ma najmniejszego sensu. Dla Nich ten przedmiot jest mało ważny, inni nauczyciele po prostu chcą mieć spokój i robić swoje, a koniec końców Ci studenci przyjdą dzisiaj.

No przyszli. Dlaczego nie przyszedłeś/przyszłaś tydzień temu?
– Nagły wypadek
– Chciałem/am do domu
– Nie było mnie sześć dni w szkole
– Byłam chora
– Mama miała urodziny
– Pytałem się nauczyciela i mi pozwolił

Powiedziałem Im, że powinienem Ich oblać na miejscu, powinni dostać zero punktów bo nie przyszli. A w końcu powiedziałem że obniżę Im oceny, ale oblać bez powodu nie obleję. Wszyscy zarobili po szóstce, na dziesięć, co niektórych nie zadowoliło, ale nikt nie dyskutował.

Przepraszali mnie wszyscy którzy się nie pojawili tydzień temu, a nawet kilka osób z grupy dzisiejszej.
A ja tym nieobecnym, tydzień temu, powiedziałem że myślałem że są dorośli, ale srogo mnie zawiedli i tak naprawdę to są dziećmi.

Mam naprawdę niesamowitych studentów.
Pisałem o tym już nie raz, ale Oni nie przestają mnie pozytywnie zaskakiwać.

Z racji tego że wszystkie oceny przerzuciłem do ładnego pliku w excelu mogę sobie robić grafiki, tabele i co tylko dusza zapragnie, ale przede wszystkim mogę wyciągać średnie ocen.

I bez tego wiadomo że średnia ocen grup w których średnia ocen z obecności jest niska będzie niska, a tak w której ta pierwsza jest wysoka będzie wysoka. Nie wiedziałem za to która grupa ma najwyższą średnią ocen i…trochę się zaskoczyłem gdy okazało się że nie jest to ta fajna grupa z ZZL (Zarządzania Zasobami Ludzkimi) a jest to grupa z marketingu.

Zaskoczyło mnie to, ale potem pomyślałem i doszedłem do wniosku że faktycznie tak będzie, bo o ile w ZZL są świetne jednostki, to jednak w M też jest parę jednostek świetnych i co najważniejsze Ci najsłabsi nie odstają aż tak bardzo.

Dzisiaj z jednym ze studentów rozmawiałem w czasie egzaminu o wojnie na Ukrainie. Stwierdził że bardzo interesuje Go sytuacja na świecie i czy nie obawiam się że Polska zostanie zaatakowana przez Rosję.

Nie zaskoczyło mnie tyle to że o to zapytał, bo jednak parę osób się już kiedyś o coś podobnego pytało, niektórzy Chińczycy są faktycznie mocno zainteresowani polityką i tym co się dzieje na świecie. Zaskoczyło mnie za to to jak dobrze posługiwał się angielskim. Wiedziałem że jest dobry, ale nie wiedziałem że aż tak.

A reszta studentów też na poziomie, w dodatku pytali się czy będę Ich dręczyć w kolejnym semestrze bo bardzo by chcieli. Ja mogłem tylko się uśmiechać i mówić to zawsze mówię w połowie roku nie wiem. W Chinach to już taki standard, że nigdy się niczego nie wie. Niestety.
Podobno nauczyciele od angielskiego mówionego są przenoszeni co semestr do innych grup, co ma bardzo dużo sensu bo jest nas na tyle że można poprzenosić, studenci nie przyzwyczajają się do jednego akcentu i jednego trybu zajęć, jak komuś student podpadł to nie będzie problemów po raz drugi, czyli z punktu widzenia zarządzających są same plusy.
Dla prowadzących to w sumie też nie jest aż taka zła sytuacja bo można poznać więcej osób, zacząć od nowa, spróbować kilka nowych sztuczek związanych z rozpoczynaniem zajęć, tyle tylko że traci się tych studentów z którymi jakąś się tam wieź nawiązało i znowu trzeba przechodzić przez dwa tygodnie Witam, nazywam się…a teraz porozmawiajmy o zasadach zachowania.

Pierwsze sajiao.

Sajiao to chińskie określenie na zachowanie niektórych ludzi. Głównie kobiet które zachowują się jak dzieci i krzycząc, tupiąc nogami i obrażając się chcą zwrócić na siebie uwagę i wymóc coś na mężczyźnie. Widać to czasem na ulicy, czasem w sklepach i generalnie chiński mężczyzna chińskiej kobiecie ustępuję bo to pokazuje jaki to On jest męski.
Sajiao to faktycznie dziecinne zachowanie, ale bardziej w stylu kota ze Shreka.
Sapo to krzyki, bluzgi i głośne zwracanie na siebie uwagi.

Studenci też sajiao, pisałem już o tej studentce która pytała się dlaczego tylko siedem? A dzisiaj przyszła kolej na inną która powiedziała że ma bardzo niską ocenę za zadania domowe i powiedziałem otwarcie żadnego sajiao i temat umarł.

Chociaż ta studentka to nie problem, przynajmniej niezbyt duży, bo chociaż Ona chciała lepszą ocenę to semestr zaliczyła. Problem był ze studentami którzy semestru nie zaliczyli.
Nie zaliczyli na własne życzenie dodam bo mieli z zadań domowych jakieś śmieszne punkty, jeden tłumaczył się tym że miał kurs prawa jazdy i nie mógł być na zajęciach. CAŁY SEMESTR!

Inny tłumaczył się że był na zajęciach cztery razy, chociaż w dzienniczku mam zapisane że był dwa razy z czego raz nie odrobił zadania domowego. Chyba wiem skąd Mu się to cztery wzięło. Pierwsze zajęcia w semestrze, następne na których nie miał zadania domowego, egzamin śródsemestralny , jedne zajęcia parę tygodni temu gdy miał zadanie domowe i dzisiejszy egzamin to faktycznie cztery. Gdyby jeszcze był z jakiejś grupy w której faktycznie mogłem Go przeoczyć, ale Jego pech jest taki że to moja ulubiona grupa piątkowa z której na zajęcia co tydzień przychodziło po 8-9 dziewczyn, więc nie ma opcji żebym  chłopaka nie zapmiętał.
Dwóch z kolei tłumaczyło że zmienili numery i szkoła tego nie zaktualizowała.

I ci studenci to Panowie, zaznaczę, stali przy mnie 10 minut i prosili żebym dał Im jeszcze jedną szansę, zadał zadanie domowe, podciągnął ocenę, albo cokolwiek, byleby zdali.

Wytłumaczyłem Im że byłoby to niesprawiedliwe i nie mamy nawet o czym rozmawiać. Wszyscy oprócz jednego zrozumieli i wyszli. Ten jeden stał bite pół godziny i tylko mówił że ma tyle przedmiotów do zaliczenia, że egzamin poprawkowy, że chce zadania domowe, że w następnym semestrze będzie chodził regularnie, że to i tamto.

A ja nieugięcie mówiłem że nie ma mowy. Bo i z jakiej racji mam Go przepuścić?