Jak to powiedziała Chloe dzisiaj: gratulacje, przeżyłeś pierwszy tydzień. Byłoby super gdyby powiedziała to po ostatnich zajęciach, ale pech chciała że powiedziała po przed ostatnich.
A na tych przedostatnich już nie wytrzymałem. Cały tydzień starałem się być miły i nie truć Im dupy za bardzo, bo ciężko jest zacząć nowy semestr, ciężko jest wdrożyć się w rytm nauki, no ale kurczę pieczone, jeżeli już otwarcie grasz na komórce trzymając ją na ławce, a potem się śmiejesz gdy próbuję coś wytłumaczyć to już nie tyle przekroczyłeś granicę co złamałeś szlaban, zdeptałeś flagę i postanowiłeś obcą walutą zrobić zakupy w sklepie. Także za dużo i się wygadałem. Sprawa z wygadywaniem się polega na tym, że i tak nie rozumieją co gadam, więc nie ma sensu gadać za dużo, lub też w ogóle. A najlepsze jest to, że nawet jak chiński nauczyciel na Nich gada to Oni potrafią wyciągnąć telefon i grać…Nie do pomyślenia jak dla mnie.
W kaaażdym razie…czwartki i piątki na siłowni są potworne. Jest taki chiński idiom 人山人海, góra ludzi, morze ludzi, oznacza on mniej więcej tyle co: mnóstwo ludzi. I tak to właśnie wygląda na siłowni w okolicach 16. Szpilki nie da się wcisnąć, że o porządnym treningu nie wspomnę. Wszystko jest zajęte. Wszędzie są studenci, którzy chyba uznali że skoro rozpoczął się nowy semestr to warto się zapisać na siłownię. Nie wiem tylko kiedy zwątpią, bo prawdę mówiąc nie wyobrażam sobie spędzania dwóch dni tygodniowo w takim tłumie. Za dużo tego. I wczoraj i dzisiaj chciałem najzwyczajniej w świecie machnąć na to ręką i olać. Powstrzymałem się jednak, zrobiłem co miałem zaplanowane i w sumie to jestem zadowolony. Dodatkowa motywacja by w czwartki wychodzić rano na bieganie, a nie chodzić wieczorem na siłownię. A teraz pogoda tylko będzie się poprawiać, w dodatku został mi jeszcze tylko tydzień z założonego planu więc spokojnie za dwa tygodnie mogę wychodzić i biegać co rano.
Chiński kącik kulturowy – Ujgurzy
Ujgurzy, 维吾尔 (weiwuer), to grupa etniczna pochodzenia tureckiego zamieszkująca tereny środkowej i wschodniej Azji. Obecnie Ujgurzy zamieszkują przede wszystkim region autonomiczny Xinjiang w Chińskiej Republice Ludowej.
Tożsamość
Początkowo słowo Ujgur określało nieliczną koalicję plemion Tiele z terenów obecnych północnych Chin, Mongolii i gór Ałtaj. Z czasem zaczęto nim określać obywatelu chanatu Ujgurskiego. Ostatecznie zostało poszerzone do grupy etnicznej której początki sięgają upadku chanatu w roku 842, w związku z którym Ujgurzy wyemigrowali do Mongolii, oraz nad rzekę Tarim. Skutkiem tej migracji była asymilacja z ludami indo-europejskimi zamieszkującymi już te rejony. Wytworzyło się przez to nowa tożsamość, a kultura i język tureckich imigrantów z czasem uzupełnił kulturę i język obecnej tam wcześniej ludności. Płynna definicja tego kto może nazywać się Ujgurem, oraz zróżnicowane pochodzenie obecnych Ujgurów jest źródłem braku spójności w poszukiwaniu dokładnej definicji.
Pochodzenie współczesnej tożsamości
Aż do dwudziestego wieku słowo ujgur było stosowane do określenia współczesnej grupy etnicznej, a jedynie do grup starożytnych. Mieszkańców Xinjiang nazywano Turki, oraz Taranchi. Rosjanie używali słów Sart, Turk, oraz Turki. Sami mieszkańcy Xinjiang nazywali się zależnie od oazy z której pochodzili. Używali takich nazw jak Kashgaliq, sami Turcy nazywali ich Musulman.
W Chinach natomiast uznawano że wszyscy muzułmanie z Xinjiang należa do grupy etnicnzej Hui. Tureckich muzułmanów z Xinjiang nazywano Chan Tou Hui, czyli muzułmanie noszący turban. Zmieniło się to w 1934 kiedy gubernatorem Xinjiang został Sheng Shicai i zaczął stosować radziecką klasyfikację nazywającą Ujgurów Ujgurami właśnie. Nazwa ta została utrzymana po zwycięstwie komunistów.
Inna z grup etnicznych, Yugurzy z Gansu (wyznający buddyzm) jest bardzo konsekwentna w nazywaniu siebie żółtymi Ujgurami. Niektórzy badacze uważją że kultura Yugurów jest bliższa historycznej kulturze Ujgurów z Karakorum niż współczesna kultura Ujgurów w Xinjiang.
Bojownicy o niepodległość Wschodniego Turkestanu odrzucają nazwę Ujgur iż wolą być nazywani ludźmi pochodzenia Tureckiego. Niektórzy posuwają się do tego stopnia że klasyfikują muzułmanów Hui za członków większości etnicznej Han.
Obecnie słowo Ujgur określa tureckie ludy osiadłe zamieszkujące dorzecza rzek Tarim oraz Ili. Jednakże rząd Chińskiej Republiki Ludowej określa tym mianem także ludzi których kultura i tradycja znacznie różni się od większości. Należą do nich grupy Loplik, oraz Dolan które uznaje się za bliższe Mongołom Dolat, oraz mieszkańcom Kirgistanu.
Kultura
Religia
Starożytni Ujgurzy wyznawali szamanizmu, tangrianizm, a następnie manicheizm, buddyzm a ostatecznie należeli do Kościoła wschodu Church of the East. Obecnie większość z nich to wyznawcy islamu.
Język
Język Ujgurów należy do rodziny języków Tureckich I jest blisko spokrewniony z językami Aynu, Lop, Ili, Turki, oraz wymarłymi: Staro Tureckim, oraz Chagatay.
Pierwsze formy zapisu języka Ujgurskiego były zapisany w alfabecie runicznym Orkhon. Po zmianie terenów na których zamieszkiwali zaadoptowali alfabet Sogdian, zapisując go pionowo. Z czasem zaczęli używać alfabetu arabskiego. Zmiany w dwudziestym i dwudziestym pierwszym wieku wymogły na Nich używania cyrylicy, oraz alfabetu łacińskiego.
Literatura
Najwcześniejsze dzieła Ujgurów to tłumaczenia tekstów religijny, ale powstawaly także teksty poetyckie oraz epiki. Współcześnie Ujgurzy za najważniejsze dzieła literackie uznają te napisane w okresie Kara-Khanid. Należą do nich muzułmańskie teksty religijne, historie ludów tureckich, i są to między innymi Qutatqu Bilik (Wiedza o Chwale Królewskiej) autorstwa Yusup Has Hajip, ora słownik dialektów tureckich.
Muzyka
Muqam jest odmianą muzyki klasycznej. 12 Muqam są śpiewaną epiką Ujgurów. System Muqam wytworzył się na terenie północno zachodnich Chin oraz Azji Środkowej w ciągu ostatnich tysiąca pięciuset lat, a pochodzi od modelu arabskich maqamat.
Muqamy wpisane są na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Taniec
Sanam jest popularnym tańcem ludowym. Często wykonuje się go w czasie ślubów, świąt, oraz innych uroczystości. Taniec ten może być wykonywany przy akompaniamencie śpiewu oraz muzyki.
Edukacja
Ujgurzy, w przeciwieństwie do innych wyznawców islamu w Chinach, czyli Salar i Hui, pozwalają na szkoły koedukacyjne dla dziewcząt i chłopców. Również w przeciwieństwie do dwóch wyżej wymienionych grup nie pozwalają kobietom na uczestnictwo w życiu publicznym
Jedzenie
W jedzeniu dostrzega się wpływy zarówno azji środkowej jak i Chin. Typowa potrawa to pilaf. Przyrządza się je zazwyczaj następująco: najpierw smaży się marchew i baraninę (lub kurę) z cebulą, po czym dodaje wodę z ryżem a całe danie jest gotowane na parze. Można również dodać rodzynki i suszone morele.
W potrawach dominuje baranina, wołowina, mięso wielbłądzie, kurze, gęsie, oraz marchew, pomidory, cebula, papryka, bakłażan, a także produkty mleczne i owoce.