Święto Wiosny: Święto Lampionów

Pierwszy miesiąc miesiąca księżycowego nosi nazwę yuan, dawniej xiao. Stąd wzięłą się nazwa Yuan Xiao元宵. Piętnastego dnia pierwszego miesiąca księżyc jest w pełni po raz pierwszy, wtedy też obchodzi się święto lampionów.

Legendy o początkach

Jedna z legend mówi że był to czas na oddawanie czci Taiyi, czyli bogowi niebios. Wierzono że to on kontroluje przeznaczenie. Na jego plecach miały znajdować się smoki i to on decydował o nadejściu burz, susz, oraz innych nieszczęść. Od czasów Qinshuhuang, pierwszego cesarza, wszyscy cesarzowie rozkazywali urządzanie ogromnych uroczystości by prosić Taiyi o dobrą pogodę i zdrowie.

Inna z legend powiązana jest z Taoizmem. Tianguan, taoistyczny bóg odpowiedzialny za szczęście miał się urodzić piętnastego dnia pierwszego miesiąca, a ponieważ lubił rozrywkę, ludzie na ziemi dostarczali mu ją w najróżniejszy sposób.

Jednaz najpopulaniejszych legend mówi o tym, że cudowny żuraw zleciał z nieba na ziemię, a gdy tylko wylądował został zabity i zjedzony. Zezłościło to Jadeitowego Cesarza, ponieważ był to jego ulubiony żuraw. Zaplanował więc spalić wioskę piętnastego dnia pierwszego miesiąca. Córka Jadeitowego Cesarza uprzedziła mieszkańców wioski o jego planach. Wieśniacy nie wiedzieli co zrobić, ale jeden z nich zaproponował by każda z rodzin rozpaliła czerwone latarnie i ustawiła ognie na ulicach, oraz odpalała petardy. Dzięki temu wioska wyglądała jakby płonęła co zmyliło zesłanych z nieba żołnierzy. Jadeitowy Cesarz usłyszawszy od swoich podwładnych że wioska płonie uznał zadanie za wykonane.

Inna z legend mówi o gosposi imieniem Yuan Xiao. W czasach dynastii Han, Pan Wschodni był ulubionym doradcą cesarza. Pewnego dnia zobaczył w ogrodzie małą płaczącą dziewczynkę, która chciała popełnić samobójstwo. Pan Wschodni powstrzymał ją i zapytał o powód takich zamiarów. Odrzekła, że nazywa się Yuan Xiao i jest gosposią a odkąd pracuje u cesarza nie ma czasu na odwiedzenie rodziny i woli umrzeć niż nie okazywać swojej miłości do rodziny. Pan Wschodni obiecał jej pomóc. Opuścił więc pałac i rozpoczął przepowiadanie przyszłości na ulicy. Ponieważ wielu ludzi o nim słyszało podchodzili do niego i prosili o przepwoiednie, ale wszyscy słyszeli dokładnie to samo – piętnastego dnia pierwszego miesiąca nastąpi ogromne nieszczęście.
Zaniepokojeni pytali więc co robić, Pan Wschodni powiedział że trzynastego dnia bóg ognia ześle wróżkę w czerwieni na czarnym koniu by spaliła miasto. Gdy tylko się pojawi ludzie mieli okazywać jej miłosierdzie. Gdy nadszedł trzynasty dzień Yuan Xiao przebrała się w czerwone szaty i udawała wróżkę. Mówiła ludziom że ma list od boga ognia do samego cesarza. List został zaniesiony do cesarza, a informacja głosiła że miasto spłonie za dwa dni. Wtedy Pan Wschodni został poproszony o pomoc. Powiedział że bóg ognia lubi jeść słodkie pierogi i każda rodzina powinna przygotować ich jak najwięcej. Należy także zapalić czerwone latarnie i strzelać petardami. Co miało zwieść boga ognia.
Cesarz oczywiście się zgodził, wszędzie pojawiły się latarnie, a ludzie chodzili z nimi po ulicach. Wszystko to sprawiało wrażenie jakoby miasto stanęło w ogniu. Rodzice Yuan Xiao udali się do pałacu by oglądać lampiony i spotkać się z córką.
Cesarz wydał rozkaz by czynności te powtarzano co roku.

Obchody

W czasach dynastii Sui cesarz Yangdi zapraszał wysłańców innych krajów by oglądali w Chinach rozpalane lampiony.

Od początku dynastii Tang święto lampionów trwało co najmniej trzy dni. Na ten czas znoszono godzinę policyjną i ludzie mogli świętować dzień i noc.

W czasach dynastii Song święto trwało pięć dni, a obchody nie obejmowały już tylko stolicy. Latarnie tworzono z kolorowego szkła oraz jadeitu.

Na początku piętnastego wieku święto rozrosło się do dziesięciu dni. Cesarz Chengzhu zdecydował  że przedmieścia mają być wyznaczone na pokazy lampionów.

Obecnie wystawiania lampionów na pokaz także jest istotnym elementem tego święta.